Over email, wijn, kunst en zwaluwen.
Vanmorgen bij het wakker worden wist ik het ineens, de mailtjes die ik verstuurd had warden geen van alle ontvangen en daarom kreeg ik geen reacties. Nu begreep ik dingen die ik vreemd vond, waarom mensen niets lieten horen.
Vandaag heb ik weer een tocht door het Loire-dal gemaakt. Weer een andere route en nu voor de vierde keer. 
Het Loire-dal is een natuur-reservaat, dat overigens vrij toegankelijk is.
Deel 5
Onder de douche, onder een heerlijke warme stroom water, zag ik ze ineens. Ze was maar heel even te zien, maar dat was juist des te meer wonderlijk. Heel even was ze mysterieus te zien en toen was ze weer weg.
De dag begon vanochtend vredig. Het snurken stoorde me niet, ik luisterde ernaar en hoorde het vanzelf stoppen. Ik herinnerde me de droom levendig. We waren met een groep en deden een yoga oefening.
Sommetje met tarwe.
We fietsten langs een akker met tarwe (of is het gerst, daar weet ik niets van?). Het zag er perfect uit. Via google maps blijkt de akker circa 2000 x 250 meter groot te zijn. Ik vroeg me af hoeveel tarwezaadjes er op zouden staan.
Vervolg 11-6-2014
Vandaag ben ik alleen gaan fietsen, Anne-Marie had geen zin. Daarom kon ik voor een andere route kiezen. Dat was weg van de vlakke vallei en naar Sancerre. Het oude stadsgedeelte stamt uit de 13e eeuw en ligt hoog boven op een berg van 380 meter.
“Ik ben chagrijnig”, zei ik.
“ Zeg me dat wel, wat is dat toch?” zei ze.
”Geen idee, maar ik ben van alles meteen geirriteerd.”
