Templo del soul

Beschrijving

Templo del soul

Dit werkstuk heb ik gemaakt op basis van wat ik van Neale Donald Walsch heb gelezen (een ongewoon gesprek met god en andere boeken van hem) en van Thorwald Dethlefsen (esoterische filosofie).

Volgens deze twee schrijvers (en natuurlijk ook heel veel anderen) is er een oorsprong van ons allemaal die er behoefte aan had om ervaringen op te doen. Dat kun je alleen als er sprake is van dualiteit en polariteit. Dus moest die oorsprong (god, of de universele levenskracht) een dualiteit scheppen. En daar leven we met zijn allen in. Dualiteit is er overal om ons heen, er is zelfs niets wat we kunnen waarnemen dat niet duaal is. Man en vrouw, koud en warm, positief en negatief, hoog en laag, lichaam en geest.

Nu terug naar mijn glas-in-lood van Templo del soul. Ik noemde dit zo omdat het lichaam een tempel van de ziel is. Die tempel bestaat hier uit een fysiek lichaam en een energielichaam.  Ik gebruikte een yin yang achtig patroon om dit weer te geven en tekende daar een verbindende slinger door heen die de ziel en het leven weergeeft.

Er zit een cirkel omheen. Deze begrenst de persoon; we zijn immers nogal begrensd in allerlei opzichten. De cirkel geeft ook aan dat het een eenheid is, deze mens of dit levende wezen. De cirkel is ook symbool van oneindigheid, omdat er geen begin en geen einde te zien is in een cirkel. Deze symboliek is minder van toepassing gegeven het feit dat iedere levend wezen doodgaat. Van de andere kant gaat het leven vrijwel oneindig door, van vader op zoon…

Deze cirkel met daarbinnen het fysieke lichaam en de ziel heeft zijn oorsprong in iets dat ongedeeld of niet onderverdeeld is: god of hoe we dat wensen te noemen. Dat is een rode cirkel, zonder enige onderverdeling, rood als de krachtigste kleur die er is en de afgeleide ervan als ziel in het levende lichaam is ook van die kleur een afgeleide.

Ik zei het: de ziel komt vanuit de oorsprong en is dus eigenlijk gelijk aan de oorsprong. Ik zie dat als volgt: pak een druppeltje water en leg dat onder een microscoop. Neem nu het kleinste te onderscheiden onderdeeltje dat je nog kunt waarnemen onder de sterkste microscoop en noem dat mijn ziel. Dat allerkleinste deeltje is ontzettend klein in relatie tot de druppel water. Die druppel water is ontzettend klein in een emmer water. Die emmer water is ontzettend klein ten opzichte van een rivier. Die rivier is niets vergeleken met een zee. Een zee is niets vergeleken met alle oceanen. Alle oceanen van miljarden planeten met leven zijn onvergelijkbaar groot van volume vergeleken met alle water op onze aarde.

De universele geest zie ik als alle oceanen van miljarden planeten samen en alles wat daar misschien nog buiten is, en ikzelf ben dat onderdeel van dat druppeltje. En alle medemensen zijn ook allemaal zo. We zijn dus helemaal totaal niets vergeleken met de oorsprong en toch zijn we eraan identiek! Die ene druppel is niet anders van aard dat die onvergelijkbaar oneindig grote oorsprong.

Je ziet: er zit heel wat achter zo’n afbeelding.